Langs Swalm en door ruige bossen

185. Swalmen - Venlo at EveryTrail

Een prachtige wandeling. We moeten iets investeren vanaf de beide stations in Swalmen en Venlo, maar dan heb je ook wat.
We beginnen in Swalmen en passeren de Hilkens Veevoederfabriek (tegenwoordig paardenvoer) met een reliëf van Sint Lucas (Sjeng Verstappen) die de armen te eten geeft. Normaal is St Lucas de beschermer van kunstenaars, dus wat ie hier te zoeken heeft is niet duidelijk, laat staan veevoer voor de hongerigen.
We komen bij de Swalm. Het riviertje van 45km wordt steeds mooier naarmate je meer stroomopwaarts loopt en in Nederland blijft, want over de grens is het gekanaliseerd. We passeren ook de landweer "De Wolfsgraaf". Deze defense-wall datert van 1650 en ging als volgt: graaf 2 evenwijdig diepe sloten van 2 meter diep en maak een wal van de aarde er tussenin. Beplant die wal met doornen en ander dicht gewas. Daar kwam je zonder tank niet zo maar door. Bij de doorgangen was een wacht of een tollenaar.
Vanaf het riviertje lopen we naar de grensbossen van de Bondsrepubliek en passeren een enorm hek, wat ons kilomers lang aan de oostzijde vergezeld. We lopen hier langs het voormalige munitiedepot Brüggen (12km2), wat na de oorlog in 1947 is opgebouwd. Er lag gemiddeld zo'n 50,000 ton opgeslagen voor het geallieerde Britse leger. Het hoogtepunt, of eigenlijk dieptepunt, was in 1990 tijdens de eerste golfoorlog, toen er wagonladingen munitie moesten worden overgeslagen. Het is nu een natuurgebied, want in 1996 is het aan de Duitsers overgedaan.
We lopen verder door de Duitse bossen over uiterst wilde paden die door zwijnen zijn omgeploegd en komen aan bij de Witte Stein in de gemeente Reuver. De steen is er niet meer. Je vindt er nu een cafe-restaurant.
Ter hoogte van Belfeld kun je braaf langs het saaie grenspad lopen, maar je kunt ook de bossen in over spectaculaire paadjes en kronkelende beekjes over behoorlijke hoogteverschillen. Er lopen hier zoveel paadjes, dat de GPS wel handig is om de koers enigszins vast te houden. We komen aan bij de Eekhoorn. Er is hier een camping en een mooie weidevlakte die te boek staat als galgenveld. Op aanraden van een wandelaar ben ik die dwars overgestoken om verder richting Venlo te geraken.
Het Pieterpad loopt hier ook. Het volgt de veiligere grenspaden. Het is ook omgelegd vanwege de verse A74/A61 snelweg. We lopen over het kersverse viaduct naast een wildwissel. Het is mooi te zien, hoe wild, mens en natuur wordt gescheiden om de snelweg over te steken. We moeten namelijk langs allerlei hekafscheidingen om dat te bereiken.
Eenmaal de A74 overgestoken wachten ons nog een aantal mooie verrassingen.
De eerste verrassing is het voormalige trappistenklooster in Ulingsheide. Het is eigenlijk een heel recent klooster, dat is voortgekomen uit een door monniken bezette boerderij. In 1933 mochten ze zich klooster noemen. Maar zoals monniken eigen was de aanwas te gering om dit grote complex in stand te houden. In 1972 was het gedaan. Nu zit er de Emmaus beweging. Het zijn woongemeenschappen, die kringloopwinkels beheren, en daarmee in hun levensonderhoud kunnen voorzien (slim, slim..).
De tweede verrassing is het Jammerdal. Het is een volledig heringericht gebied waar zich oorspronkelijk zandafgravingen bevonden. Nu zijn er mooie vennetjes en kun je door de bossen naar het Bilderberghotel lopen. Vanaf daar wordt het meer asfalt en moeten we ons langs de sporen naar het station Venlo begeven.