179. Eijsden - Epen at EveryTrail
Een prachtige tocht, die de me wat vermoeider maakte dan ik tot nu toe
gewend was. Dat komt dus van die hoogteverschillen. Het mag dan niet
veel zijn op wereldschaal, maar voor een Hollander mag het er zijn. Het
is fantastisch lopen natuurlijk door dat glooiende landschap van
hollewegen, riviertjes en bossen.
We beginnen de route in Eijsden en
komen dan vrij snel over de Voer, het riviertje waarnaar het gebied hier
is genoemd: De Voerstreek. Het is een vlaamse exclave in de provincie
Luik. Het is een zogenaamde faciliteitsstreek. Dat wil zeggen: Het
gebied is Vlaams, maar als de franstaligen erom vragen, dan moet er alle
medewerking aan deze worden verleend. Wel, als dit geen stof geeft tot
ellende.
In feite is de taal hier nooit een probleem geweest, omdat
70% van de bevolking hier gewoon Limburgs spreekt. Een mengeling van
Nederlands en Duits, met hier en daar wat franse woorden, want de
invloed van Luik is hier natuurlijk altijd gevoeld. Met de komst van
louter franstaligen en louter vlaamstaligen, gaan dan de problememen
ontstaan.
In ieder geval staat hier op alle borden van overheidswege
de tekst in twee talen. Withuisstraat heet nu Rue Maison blanche
etc.enz. Voor de natuur maakt het allemaal niet uit, er lopen hier
prachtige wegen en weggetjes. Na Moelingen, ook al zo'n dorp uit de
Middeleeuwen, komen we in Mesch, het claimt het zuidelijkste dorp van
Nederland te zijn, maar dat geldt eigenlijk voor al die gehuchten hier.
We
wisselen tijdens deze wandeling voortdurend van grens, terwijl we er
ook zo'n beetje bovenop blijven lopen. Limburg en Voeren zijn eigenlijk
nauwelijk van elkaar te onderscheiden.
We passeren een chique
kasteel Altembrouck (Altenbroek) in België, je kunt er slapen. We
passeren ook het punt waar in september 1944 de bevrijders als eersten
de Nederlandse grens overstaken.
In Slenaken, zo'n beetje aan het
eind na fors klimwerk, waan je je in Zwitserland. Dat komt vooral omdat
de meeste huisjes in vakwerk zijn uitgevoerd. Sneeuw is hier verder
niet, wel het prachtige riviertje de Gulp dat zich aan Nederlandse zijde
door het landschap kronkelt.
Het laatste stuk naar Epen is weer
mooi. We lopen door een donker bos (Onderbos) naar de plaats met de
grootste dichtheid aan vakwerkershuisjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten